-
1 tworzyć
глаг.• выделывать• вырабатывать• выработать• делать• закладывать• зарождать• изготавливать• изготовить• назначать• образовать• образовывать• обусловливать• основать• основывать• породить• порождать• произвести• производить• проявлять• развивать• рождать• складывать• сложить• создавать• создаваться• создать• созидать• составлять• сотворить• сочинить• сочинять• справлять• строить• сформировать• творить• уложить• устраивать• учредить• учреждать• фабриковать• формировать* * *1) (kreować) создавать, созидать, формировать2) tworzyć (stanowić) образовывать, составлять3) tworzyć (o twórczości) творить (о творчестве)czynić, robić творить (делать)rzucać, wymawiać (zaklęcie) творить (о заклинании)odmawiać (modlitwę) творить (о молитве)zarabiać (rozrabiać) творить (размешивать)* * *tworz|yćtwórz, \tworzyćony несов. 1. создавать, созидать;\tworzyć teorię создавать теорию; \tworzyć symfonię создавать (сочинять) симфонию;
2. образовывать, составлять;\tworzyć całość составлять целое; \tworzyć wspólny front выступать единым фронтом; \tworzyć partię образовывать (создавать) партию; \tworzyć rząd формировать правительство
* * *twórz, tworzony несов.1) создава́ть, созида́тьtworzyć teorię — создава́ть тео́рию
tworzyć symfonię — создава́ть (сочиня́ть) симфо́нию
2) образо́вывать, составля́тьtworzyć całość — составля́ть це́лое
tworzyć wspólny front — выступа́ть еди́ным фро́нтом
tworzyć partię — образо́вывать (создава́ть) па́ртию
tworzyć rząd — формирова́ть прави́тельство
-
2 całość
сущ.• весь• все• совокупность• сумма• целое• целостность• целость* * *całoś|ć♀ 1. целое ň; совокупность;tworzyć \całość составлять (единое) целое;
2. (nienaruszalność) целость, неповреждённость;3. мат. целое ň; целое число;● w \całośćci целиком, полностью
* * *ж1) це́лое n; совоку́пностьtworzyć całość — составля́ть (еди́ное) це́лое
2) ( nienaruszalność) це́лость, неповреждённость3) мат. це́лое n; це́лое число́• -
3 zusammengehören
zusammengehören vi (p perf zusammengehört) Personen należeć do siebie; Sachen tworzyć całość; Schuhe usw być do pary
См. также в других словарях:
całość — ż V, DCMs. całośćści; lm MD. całośćści 1. «wszystkie części, fragmenty, składniki, szczegóły wzięte razem, połączone ze sobą w samodzielną jednostkę; ogół, komplet, wszystko» Całość zbioru, kompozycji, dzieła, organizmu. Tworzyć zamkniętą całość … Słownik języka polskiego
gmatwać się — I – pogmatwać się {{/stl 13}}{{stl 33}} o elementach mających tworzyć całość: łączyć się ze sobą bez logicznego związku :{{/stl 33}}{{stl 10}}Biedaku, wszystko ci się gmatwa. Pogmatwały mu się fakty z różnych epok. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, łączyćczę, łączyćczy, łączyćczony {{/stl 8}}– połączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, {{/stl 8}}złączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzyć całość z odrębnych elementów; spajać, zespalać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzupełniać się – uzupełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć całość przez wzajemne dopełnianie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu świetnie się uzupełniali. W dzisiejszym przedstawieniu aktorzy świetnie się uzupełnili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
harmonijny — «tworzący estetyczną całość, oparty na właściwych proporcjach; zharmonizowany, zgrany; przyjemnie brzmiący; zgodny» Harmonijna prostota. Harmonijne połączenie barw, stylów. Harmonijne tony, głosy. Harmonijne współżycie, łączyć się w harmonijną… … Słownik języka polskiego
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
konstruować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstruowaćruuję, konstruowaćruuje, konstruowaćany {{/stl 8}}– skonstruować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzyć konstrukcję, wiązać w całość; budować, tworzyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstruować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przedzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przedzielaćam, przedzielaća, przedzielaćają, przedzielaćany {{/stl 8}}– przedzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przedzielaćlę, przedzielaćli, przedzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
układać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, układaćam, układaća, układaćają, układaćany {{/stl 8}}– ułożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, układaćżę, układaćży, układaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść jakieś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego